Uzależnienie czegokolwiek by nie dotyczyło, zawsze działa destrukcyjnie na funkcjonowanie całego systemu rodzinnego. Jednym z objawów uzależnienia jest koncentracja na obiekcie uzależnienia. W przypadku alkoholizmu jest to alkohol, narkomanii – środki odurzające itp. Dla osoby współuzależnionej takim ,,centrum świata” staje się po prostu bliski uzależniony i jego nałóg.
Współuzależniony z czasem zaczyna przystosowywać się do problemowej sytuacji. Mniej lub bardziej przejmuje kontrolę za funkcjonowanie chorego. Jak więc radzić sobie ze współuzależnieniem?
Czym jest współuzależnienie?
Współuzależnienie nie jest chorobą. Jest to zespół nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji problemowej. Dotyczy zwykle osoby dorosłej, która z własnej woli weszła w związek z uzależnionym partnerem. Osoba współuzależniona płaci ogromną cenę za relację z taką osobą, zarówno w sferze emocjonalnej, jak i zdrowotnej. Żyje w permanentnym stresie, dużym napięciu, często zapomina o swoich potrzebach. Osoby współuzależnione to głównie kobiety – wynika to z tego, że to właśnie kobiety w naszej kulturze wychowywane są z myślą o tym, aby opiekować się innymi. Paradoksalne zdarza się również tak, że osoby współuzależnione obwiniają siebie za alkoholizm partnera. Szczególnie, kiedy same pochodzą z rodziny alkoholowej. Osoba współuzależniona nie spełnia gróźb oraz nie wyciąga żadnych konsekwencji. Uzależniony z kolei nie spełnia obietnic i nie bierze odpowiedzialności za swoje słowa. Długotrwały stres związany z życiem z osobą uzależnioną skutkuje pojawieniem się silnie zakorzenionych zachowań, postaw i przekonań, które samemu trudno zwalczyć.
Jak wyjść ze współuzależnienia?
Pierwszym krokiem do wyjścia ze współuzależnienia jest zrozumienie przez osobę współuzależnioną, że zmiany musi dokonać ona sama, a nie tylko uzależniony partner. Konieczne są chęci oraz wola do podjęcia zmian. Stanowi to niezwykle ważny moment do uwolnienia się z toksycznej relacji. Warto jednak wiedzieć, że samodzielne wyjście z toksycznej relacji jest niezwykle trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Utrudniają to głęboko utrwalone mechanizmy obronne i postawy.
Gdzie szukać pomocy będąc współuzależnionym?
Doskonałe efekty w walce ze współuzależnieniem daje psychoterapia. Osoby współuzależnione po otrzymaniu wsparcia terapeutycznego mogą uzyskać poprawę stanu zdrowia psychosomatycznego. Terapia leczenia współuzależnienia przynosi dobre efekty, ale tylko wtedy, gdy osoby współuzależnione chcą tej zmiany i całkowicie zmieniają swoje myślenie. Spotkania z psychoterapeutą pozwalają uwolnić się z pajęczyny uwikłania z nałogu partnera. Terapie dla osób współuzależnionych oferuje ośrodek leczenia uzależnień w Krakowie. Nie trzeba ze sobą brać żadnych zaświadczeń, skierowań. Wystarczy jedynie przekonać samego siebie, że nadszedł czas na zmiany.
Chcesz sobie pomóc? Przeczytaj nasz artykuł: Współuzależnienie: czyli co robić, aby nie pomagać w piciu?
Jak wygląda terapia leczenia współuzależnienia?
Leczenie współuzależnienia jest długotrwałym procesem, który wymaga zaangażowania i wytrwałości. Niemniej jednak wyjście ze współuzależnienia jest możliwe, kiedy osoba przyzna się przed samym sobą do niemożności poradzenia sobie z trudną sytuacją i podejmie leczenie. Najskuteczniejszą formą leczenia jest podjęcie indywidualnej terapii współuzależnienia. Podczas spotkań z psychoterapeutą udzielane jest nie tylko wsparcie, ale również zrozumienie, co umożliwia dostrzeżenie błędnych, wzorów zachowań, przekonań, postaw, jakie się w konkretnej osobie utrwaliły. Aby psychoterapia była możliwie najefektywniejsza często zalecane jest także uczestnictwo w grupach wsparcia. Podczas terapii grupowej osoby współuzależnione nie tylko otrzymują wsparcie, ale również dzielą się własnym doświadczeniem.
Więcej na temat leczenia współuzależnienia dowiesz się z artykułu: Po drugiej stronie nałogu: czym jest współuzależnienie i na czym polega terapia dla osób współuzależnionych?
